سیاست جنایی تقنینی ایران در مواجهه با تخریب جنگلها

زندگی انسانها از بدو خلقت وابستگی خاصی به جنگل داشته است. امروزه اهمیت جنگلها در زندگی انسانها کاملا مشهود و غیر قابل انکار است. نقش ویژه جنگلها در مسائل اقتصادی آنرا در معرض بهره برداری غیر مجاز و تخریب و نابودی قرار داده است. قانونگذار با توجه به اهمیت جنگل بر زندگی انسانها از طریق اهرم قانونگذاری تدابیری اتخاذ نموده تا از تخریب و نابودی جنگلها جلوگیری کند، منتهی تدابیر اتخاذ شده کافی نبوده و روند تخریب جنگلها تاکنون ادامه دارد. تدابیر اتخاذ شده یا همان سیاست جنایی تقنینی، به شکل اقدامات کنشی و واکنشی متجلی می شود. حجم تدابیر کنشی اتخاذ شده شامل تدابیر فرد مدار و وضعیت مدار و تدابیر واکنشی اتخاذ شده شامل تدابیر کیفری و غیر کیفری متفاوت بوده و چنین به نظر می رسد که قانونگذار به اثرگذاری تدابیر کیفری اعتقاد بیشتری داشته است. تدابیر قانونی اتخاذ شده، در قالب قانونگذاری و بعضا مربوط به سال های دور می باشد که نسخ و یا اصلاح نشده است. بررسی تفصیلی اقدامات و عوامل تخریب کننده جنگلها و شناخت پاسخهای به کار گرفته شده توسط قانونگذار میتواند ما را در ارزیابی تدابیر اتخاذ شده و همچنین ارائه پیشنهادات اصلاحی یاری نماید. با عنایت به سپری شدن قریب به یک قرن از شروع اقدامات و به کار بستن تدابیر قانونی در این حوزه، اصلاح و بازنگری در برخی از تدابیر این حوزه اجتناب ناپذیر می¬باشد. در صورتی که در تدابیر اتخاذ شده تغییری حاصل نگردد، نمی توان نتیجه ای جز آنچه تاکنون به وقوع پیوسته انتظار داشت.